Weerspiegeling
Ze kijkt mij aan op het moment dat ik haar portret foto bewerk. Ze vertelt mij iets zonder woorden, weerspiegeling.
Op het zelfde moment stuur ik Marielle een appje: De foto’s komen zo naar je toe via de digitale weg! En meteen gooi ik er achteraan een vraag of zij ook zo last heeft van dat ene uurtje, de wintertijd, meer. Op dat moment voel ik benauwdheid, lichte druk in mijn lijf. Na een paar appjes krijg ik van Marielle de juiste input “Ik voel weerstand, karijn” Vervolgens werd ik licht duizelig en weet gelukkig ook direct te handelen (het is niet de 1e keer dus) , balkon, koude frisse herfst zuurstof. Langzaam voel ik mijzelf weer. Soms druk ik automatisch mijn gevoel weg en zit er een hoop onrust in mijn hoofd. Inmiddels weer terug in mijn gevoel en zakt de chaos weg.
Bijzonder he wat een foto kan doen.De grote foto is uiteindelijk de mooiste lach wat Marielle graag wil bereiken met haar coaching. Maar deze foto was duidelijk een boodschap voor mij. Tijdens het maken en nabewerken van de foto heb ik waarschijnlijk in mijn hoofd gezeten, bezig met mijn verstand. Fotografie is niet zomaar klakkeloos op het knopje drukken en klaar. Het is een terugkaatsing van emoties. Het is dus zelfs meer dan een herinnering, een weerspiegeling. Soms kan ik verschillende dingen voelen tijdens het fotograferen. De ene keer bewust en de andere keer onbewust. En elke keer komen deze ook op beeld. Zowel de mooie bruikbare foto die je aan iedereen kan laten zien en waar mensen “verliefd” op je worden. En soms zijn het foto’s die je alleen gebruikt voor een doel, voor een bijzondere reden.
Ik word nu ook gewoon weer helemaal blij, ik weet nu wat ik kan, emoties en verhalen vast leggen.
Dank je wel Marielle voor deze ene foto.
