Waarom een internationale vrouwendag?
Ik vroeg mij af wat dit kan betekenen, een internationale vrouwendag. En ik sta er ook helemaal achter. Maar wat betekend het nu voor mij, wat kan ik hier aan doen.
Want ik heb er wisselende gevoelens bij. Hebben we dit dan nog nodig? Zijn we niet al sterk genoeg? Hoe hoog leggen we de lat? Is het dan nog niet duidelijk genoeg. En mijn laatste vraag vooral…..
Hoe kunnen we dit als vrouw zelf dicht bij ons houden, het heft in eigen handen nemen? Want de berichten in de media zijn duidelijk en de feiten liegen er niet om. De vrouw is nog steeds niet gelijkwaardig aan de man in de maatschappij. Ik heb zelf het geluk dat is er niet veel last van heb. Ik mag eigenlijk trots zijn op wie ik ben, een leven opgebouwd in mijn uppie grotendeels. Mijn eigen inkomen, zelf een huis gekocht, in mijn uppie op reis geweest. Ja natuurlijk heb ik mensen om mij heen nodig. Vorige week nog heb ik meerdere telefoontjes met mijn vader gehad. Waarom, ik had hulp nodig omdat er problemen waren met mijn auto. Maar had ik zijn hulp nodig omdat mijn vader een man is. Nee mijn vader is mijn vader en heeft gewoon veel ervaring met autogedoe. De volgende keer doe ik het gewoon lekker zelf.
Ik heb dus het geluk gehad dat ik ben opgevoed door mijn ouders om zelfstandig te mogen zijn. Dat ik voor mijzelf kan opkomen en weet waarom ik hulp mag vragen. Wel heeft mij dit jaren gekost om dit te kunnen en mij hiervan bewust te zijn. En kan ik nu zeggen dat ik er zelf wel kom. Helaas is dit niet voor alle vrouwen zo, genoeg vrouwen kennen een andere kant van het verhaal.
Ik denk dat deze internationale vrouwendag belangrijk is voor de jongere vrouw, voor de nieuwe generatie. Wij zijn nu bezig om de basis te versterken voor hun. Want ons leven draait al, maar hun leven moet nog starten. Wij kunnen nu hun basis versterken naast onze eigen basis. Met deze sterke basis kan die generatie tegen die tijd wel weer andere problemen oplossen.
Wat kan ik als fotograaf voor die jonge generatie betekenen?
Vorige week mocht ik mijn nichtje fotograferen. Binnen en buiten. De foto’s buiten waren ook heerlijk kinds, ze kon doen en laten wat ze wou. Gewoon in de speeltuin zonder zorgen. De foto’s binnen waren anders. Ik heb een paar mooie krachtige foto’s kunnen maken. Ze was druk aan het poseren met een glimlach die bij poseren hoort. Toch de foto’s die ik hier laat zien waren tussendoor gemaakt, tussen haar poses door.
En daar zal de kracht liggen van de jonge vrouw. De momenten dat ze zichzelf kan zijn. De momenten dat ze bewust is van zichzelf zonder te hoeven poseren. Ik denk dat ik deze foto’s voor Sanne ga bewaren. Als ze straks een vrouw gaat worden, zal ze genoeg onzekere momenten tegen komen. Ik kan haar deze foto’s geven zodat ze even terug kan kijken naar de momenten dat ze een sterkte meid was. En naast deze foto’s mijn ervaringen als vrouw. Mijn ervaringen als zelfstandige fotograaf met haar beelden van toen ze klein was en bezig was met haar basis te leggen.
